Oda karanlık-karanlık soğuk
Adım seslerini duyuyorum
ve sonra sesin..
duyduğum sen misin? karanlığın içinden
ay vurmuyor pencereme ve yıldızlar sönükler
duvarları kaldırıp atamıyorum üzerimizden
-Ev karanlık- karanlık soğuk
bir mum yakıyorum şimdi
ve ısınıyorum eriyip ellerime değdiğinde
Boğuk bir şiir mi okuduğun / kesik kesik
Anlayamıyorum seni!..
ev karanlık- korkularım- soğuk
sigara dumanı dolduruyor odayı
kötü kokular siniyor evin her köşesine
Midem bulanıyor kimi zaman-
Tütsü yaksam hayatıma-geçer mi bu karanlık diyorum
bir de şiir okusam kendime..
...şimdi Sustun
ev karanlık
karanlık soğuk
korkularım da..
ve sen yoksun
(E)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder