Konu hep aynıdır!

- Neden böyle düşünüyorsun?

 -Nasıl düşünüyor muşum?

- Böyle işte karamsar.

- Karamsar! Kara-kara denen güzel bir renk- aklıma gelen.

- Siyah mı? Düşüncelerin.

- Siyah kadar olamamışım.

- Neden siyah olmak isteyesin ki?

- Beyaz mı olayım mesela?

- Neden olmasın beyaz hoşuna gitmez mi?

- Çok sıradan , uzak doğuda beyaz yas rengidir, farkı ne siyahtan?

- Daha aydınlık en azından.

- Aydınlığa kimin ihtiyacı var!?

- Kimin karanlığa ihtiyacı var!?

- Konumuz tam olarak neydi?

- Bahsetmek istediğim sensin...

- Benim bahsedilecek bir yanım yok, insanlıktan bahset.

- İnsanlık senden ve benden başlıyor tamda burda.

- Biz olabildik mi? Bizden olmuş mu?

- Karamsar olmakla kalmayıp karmaşıksında.

- Bu seni rahatsız mı ediyor?

- Hayır! Seni anlamamı istemiyorsun.

- Saçma!

- Değil

- Hiç birşeyi anlamak zor değil

- Öyleyse beni anladın. Peki ne anladın?

- Evet. Sevişmek istiyorsun...(D)