Soyut yalnızlık
Dengesizlik diz boyu. Fevkalade yalnızlık bir köşede oturuyordu.Kalktım, kahve yaptım; şekersiz sever yoğun acı kahve tadı. Birkaç bakış açısı koydum masaya bir iki denedik yorulmuştuk. Artık uyuyalım mı? Dedi kalktık uyuduk. Yalnız uyuduk, ayrı uyuduk, geceye uyuduk. Sonra sabah oldu fevkalade yalnızlık uyanmıştı erkenden, biz asla kahvaltı yapmadık ve hep yalnızdık. Birbirimize baktık, sustuk kalkıp çıktık. Yağmur vardı; yükselen toprak kokusuyla yürüdük. Fevkalade yalnızlığın ellerinden tuttum. Fevkalade yalnızlık felaketti senle yaşamak, sorunluydu dengem, dengesiz görüntüm dengeli yansımıyordu elbet duvara, duvarlarda kayboldum.
                                         (D)